Stambuł to miasto, które kryje wiele tajemniczych i fascynujących miejsc. Jednym z takich miejsc jest Cmentarz Karacaahmet, który leży w azjatyckiej części miasta. Karacaahmet jest najstarszym i największym cmentarzem w Stambule. Ma powierzchnię 750 akrów (3,0 km2) i jest największą nekropolią w Turcji pod względem liczby pochowanych osób
Cmentarz Karacaahmet
Historia cmentarza sięga połowy XIV wieku, czyli czasów Imperium Osmańskiego. Tereny, na których obecnie znajduje się Cmentarz Karacaahmet, były miejscem otoczonym zielenią i naturą, będącym częścią osmańskiego krajobrazu. W miarę upływu czasu obszar ten stał się miejscem, gdzie mieszkańcy Stambułu zaczęli chować swoich bliskich.
Cmentarz, który zaczął się rozrastać wraz ze wzrostem populacji tureckiej za panowania sułtana Murada I, uległ dalszej rozbudowie po podboju Stambułu w 1453 r. Karacaahmet został oficjalnie przekształcony w cmentarz w 1582 r. przez matkę Murada III, która podarowała 124 hektary ziemi z własnej posiadłości na cmentarz miejski i nakazała posadzić tam cyprysy. Ponadto wyznaczyła 13 strażników do ochrony tych cyprysów i 24 osoby jako grabarzy do pochówku zmarłych.
Stambuł – Cmentarz Karacaahmet
Nekropolia składa się z 12 działek, z których każda jest poświęcona różnym grupom religijnym. Wiele historycznych nagrobków wciąż można zobaczyć z inskrypcjami zapisanymi w tureckim alfabecie osmańskim, będącym wersją alfabetu arabskiego.
Zielona Oaza w Betonowej Dżungli
Kiedy wejdziesz na Karacaahmet, poczujesz się jakbyś wszedł do innego świata. To miejsce pełne jest zieleni, drzew i kwiatów. To prawdziwa oaza spokoju w zgiełku miejskiego życia. Spacerując po alejkach cmentarza, można odpocząć od hałasu i codziennego stresu.
Cmentarz porośnięty jest wysokimi cyprysami i miejscami wygląda jak las. Rosną tam też platany dęby, wawrzyn oraz jeżyna i żyje wiele gatunków ptaków.
Jako 700-letnie miejsce pochówku o znaczeniu historycznym, cmentarz Karacaahmet został w 1991 roku uznany za naturalny obszar chroniony.
Cmentarz od wieków fascynuje turystów imponującymi widokami i architekturą, a wielu podróżników opisywało go w swoich wspomnieniach z podróży. Polski hrabia Edward Raczyński w 1814 roku w swojej książce „Podróż do Stambułu i Canakkale” poświęcił cmentarzowi obszerny rozdział. Obliczając, że liczba zmarłych pochowanych na cmentarzu znacznie przewyższa żywą populację Stambułu, marszałek Moltke powiedział w 1836 roku: „Z tych nagrobków można zbudować duże miasto”. Słynny duński pisarz Hans Christian Andersen, który był pod wrażeniem rozmiarów cmentarza, podczas swojej wizyty w Stambule w 1841 roku opisał cmentarz Karacaahmet, potwierdzając słowa Moltkego: „Powierzchnia tego cmentarza jest tak rozległa, że gdyby zasiać pszenicę, nakarmiłoby się całe miasto, a gdyby wykorzystano wszystkie tutejsze nagrobki, można by zbudować nowy mur otaczający Stambuł”.
Współcześnie Cmentarz Karacaahmet nadal spełnia swoją rolę jako miejsce wiecznego spoczynku i jest ważnym elementem historii Stambułu. To miejsce, które przypomina o głębokim szacunku i pamięci wobec tych, którzy odeszli. Przechodząc między starymi grobami i drzewami, można poczuć ducha przeszłości i zrozumieć, jak ważne jest zachowanie dziedzictwa tego miejsca, można poczuć długą historię i bogatą kulturę Turcji. To miejsce, które przypomina nam, że przeszłość i teraźniejszość są ze sobą splecione i że pamięć o zmarłych ma głębokie znaczenie dla wspólnoty i kultury.
