Vivien Leigh to jedno z najjaśniejszych nazwisk w historii kina i teatru. Zdobywczyni dwóch Oscarów, jako niezapomniana Scarlett O’Hara z Przeminęło z wiatrem oraz Blanche DuBois z Tramwaju zwanego pożądaniem. Była kobietą, która podbiła serca milionów swoją grą aktorską i urodą. Jej życie to opowieść pełna blasków, cieni i dramatycznych zwrotów akcji. W artykule przybliżymy historię jej kariery, wyjątkowe osiągnięcia i burzliwe życie osobiste.
Początki: marzenia o scenie
Vivian Mary Hartley, bo tak brzmiało jej prawdziwe nazwisko, urodziła się 5 listopada 1913 roku w indyjskim mieście Dardżyling. Była córką brytyjskiego oficera Ernesta Hartleya i jego żony Gertrude Mary Frances. Służba ojca sprawiła, że dzieciństwo spędziła w egzotycznym, kolonialnym środowisku. Od najmłodszych lat marzyła o karierze aktorskiej. W wieku trzech lat zadebiutowała recytując rymowankę dla amatorskiego koła teatralnego, do którego należała jej matka, a rodzina szybko dostrzegła talent dziewczynki. To właśnie matka wzbudziła w córce zamiłowanie do literatury.
Po powrocie do Europy Vivien uczyła się w renomowanych szkołach, a w 1931 roku rozpoczęła studia aktorskie w Royal Academy of Dramatic Art w Londynie. Rok później wyszła za mąż i przerwała studia.
Narodziny gwiazdy
Pierwsze kroki w aktorstwie Vivien Leigh stawiała w teatrze. W 1935 wystąpiła w sztuce Maska cnoty, a za swoją rolę zebrała bardzo pochlebne recenzje. Szybko przyciągnęła uwagę świata filmu. Jej uroda i niezwykła charyzma sprawiały, że była zauważana przez reżyserów i producentów już na wczesnym etapie kariery. W 1935 roku zadebiutowała w filmach The Village Squire i Things Are Looking Up, ale prawdziwy przełom przyszedł kilka lat później.
Dzięki determinacji, urokowi osobistemu i talentowi udało jej się zdobyć rolę Scarlett O’Hary w ekranizacji bestsellerowej powieści Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem.
Film, który miał swoją premierę w 1939 roku, stał się jednym z największych hitów w historii kina, a Leigh z miejsca zyskała status gwiazdy światowego formatu. Jej kreacja Scarlett, dumnej i niezależnej kobiety, była mistrzowska. Rola przyniosła jej pierwszego Oscara i na zawsze wpisała jej nazwisko do historii Hollywood.
Na ceremonii wręczenia Oskarów wraz z Olivią de Havilland
W tym samym czasie, gdy jej kariera nabierała tempa, życie osobiste Vivien było równie intensywne. W 1932 roku poślubiła swojego pierwszego męża, Herberta Leigh Holmana, starszego od niej o 13 lat adwokata, z którym miała córkę Suzanne. Jednak to romans z aktorem Laurence’em Olivierem stał się jedną z najbardziej znanych miłosnych historii Hollywood.
Leigh i Olivier byli sobie przeznaczeni nie tylko na ekranie, ale i w życiu prywatnym. Wspólnie występowali w spektaklach teatralnych oraz filmach, tworząc jedno z najbardziej rozpoznawalnych duetów artystycznych swoich czasów. Ich małżeństwo, choć pełne miłości, było również naznaczone problemami. Vivien cierpiała na chorobę afektywną dwubiegunową, co znacząco wpływało na ich relacje i jej życie zawodowe.
Szczyt kariery i kolejne wyzwania
Po sukcesie Przeminęło z wiatrem Vivien Leigh kontynuowała swoją karierę zarówno w teatrze, jak i w kinie. Jej kreacje w takich filmach jak Pożegnalny walc (1940), Pani Hamilton (1941) czy Cezar i Kleopatra (1945) czy Anna Karenina (1948) spotkały się z uznaniem krytyków. Jednak to rola Blanche DuBois w ekranizacji sztuki Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem (1951) przyniosła jej drugiego Oscara.
Postać Blanche była nie tylko wyzwaniem aktorskim, ale także odzwierciedleniem wewnętrznych zmagań Leigh. Jej niezwykle emocjonalna gra wzruszała widzów i jednocześnie pozwalała jej przelać na ekran własne doświadczenia.
Schyłek kariery i życie w cieniu choroby
Lata 50. i 60. były dla Vivien Leigh trudnym okresem. Jej choroba psychiczna oraz pogarszający się stan zdrowia fizycznego, w tym przewlekła gruźlica, wpłynęły na jej zdolność do pracy. Rozwód z Olivierem w 1960 roku był kolejnym ciosem w jej życiu.
Mimo przeciwności losu Vivien Leigh nie zrezygnowała z aktorstwa. Występowała na deskach teatralnych, zyskując uznanie krytyków za swoje role w sztukach takich jak Towarzysz czy Ivanov.
Śmierć i miejsce spoczynku
Vivien Leigh zmarła 8 lipca 1967 roku w Londynie na skutek powikłań związanych z gruźlicą. Miała zaledwie 53 lata. Jej śmierć była ogromnym wstrząsem dla świata filmu i teatru.
Zgodnie z jej wolą, ciało zostało skremowane, a prochy rozsypano nad jeziorem w jej posiadłości w Blackboys w hrabstwie Sussex. Miejsce to, otoczone piękną przyrodą, stało się symbolicznym miejscem pamięci o niej.
Vivien Leigh była aktorką, która wyprzedzała swoje czasy. Jej talent, pasja i nieustępliwość w dążeniu do perfekcji uczyniły ją jedną z najbardziej cenionych artystek XX wieku. Mimo burzliwego życia i zmagań z chorobą, jej dorobek artystyczny pozostaje niezapomniany.
Dziś Vivien Leigh jest nie tylko ikoną kina, ale także inspiracją dla kolejnych pokoleń aktorów. Jej role, zwłaszcza Scarlett O’Hary i Blanche DuBois, są nieśmiertelne, a historia życia aktorki, jest dowodem na to, że wielka sztuka może narodzić się z cierpienia i pasji.
