Wojciech Pokora – aktor, który rozśmieszał i wzruszał miliony, pozostając jednocześnie człowiekiem skromnym i pełnym klasy. Jego wyjątkowy talent komediowy, charyzma oraz niezrównana zdolność do wcielania się w różnorodne postacie sprawiły, że stał się jednym z najbardziej uwielbianych polskich aktorów i przez lata rozświetlał ekrany kin i sceny teatralne. Kto nie pamięta jego brawurowej roli w „Poszukiwany, poszukiwana” czy niezapomnianych występów w kabarecie?
Kim był Wojciech Pokora? Przyjrzyjmy się bliżej tej niezwykłej postaci – od czasów jego młodości, przez zawodowe sukcesy, aż po ostatnie lata i miejsce, w którym spoczął na zawsze. Wojciech Pokora to legenda, której blask wciąż trwa, a jego historia jest warta poznania.
Droga na szczyt – początki kariery Wojciecha Pokory
Wojciech Pokora urodził się 2 października 1934 roku w Warszawie. Jego dzieciństwo i młodość przypadały na trudne czasy wojny i odbudowy kraju, co w dużej mierze wpłynęło na jego osobowość i przyszłą twórczość. Początkowo nic nie wskazywało na to, że zostanie aktorem. Po ukończeniu Technikum Budowy Samochodów postanowił rozpocząć pracę w zawodzie technicznym. Był mechanikiem w Fabryce Samochodów Osobowych na warszawskim Żeraniu. Pokora (wraz z Jerzym Turkiem) był członkiem amatorskiego kółka teatralnego, które działało przy tym zakładzie.
Zainteresowanie teatrem szybko przerodziło się w pasję. Pokora postanowił zdawać do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Jego talent i zaangażowanie szybko zostały dostrzeżone, a Pokora, choć zaczynał później niż jego rówieśnicy, błyskawicznie dogonił ich poziom. Po ukończeniu szkoły w 1958 roku rozpoczął karierę teatralną, która zaprowadziła go na najwyższe szczyty aktorstwa.
Aktorstwo komediowe – mistrz roli charakterystycznej
Choć Wojciech Pokora odnosił sukcesy w dramatach i produkcjach poważnych, to właśnie role komediowe uczyniły go niezapomnianym. Jego wyjątkowe poczucie humoru i zdolność do kreowania charakterystycznych postaci sprawiły, że był jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów swojego pokolenia.
Pokora związał się z warszawskimi teatrami: Teatrem Dramatycznym, Teatrem Nowym oraz Teatrem Kwadrat, gdzie występował przez ponad 40 lat. To tam miał okazję pracować z największymi twórcami polskiego teatru, m.in. Jerzym Jarockim i Konradem Swinarskim. Występował też w spektaklach Teatru Telewizji, a także w kabaretach m.in. w Kabarecie Olgi Lipińskiej.
Jednak to kino i telewizja przyniosły mu ogólnopolską sławę. Niezapomniane role w filmach Stanisława Barei, takich jak „Poszukiwany, poszukiwana” (1972) czy „Brunet wieczorową porą” (1976), ugruntowały jego pozycję jako mistrza komedii. W „Poszukiwany, poszukiwana” Pokora wcielił się w Stanisława Marię Rochowicza, muzealnika zmuszonego do przebrania się za kobietę, aby ukryć się przed wymiarem sprawiedliwości. Rola ta stała się symbolem jego talentu do kreowania postaci pełnych absurdu, ale jednocześnie ludzkich i prawdziwych.
Wojciech Pokora w telewizji – niezapomniane seriale
Pokora z powodzeniem pojawiał się także w serialach telewizyjnych, które przyniosły mu popularność wśród szerokiej publiczności. Jednym z najważniejszych projektów w jego karierze był udział w serialu „Czterdziestolatek” (1975–1978), gdzie zagrał inżyniera Gajnego, jednego z przyjaciół głównego bohatera.
Późniejsze produkcje, takie jak „Alternatywy 4” (1983) czy „Zmiennicy” (1986), tylko ugruntowały jego pozycję. W tych kultowych już dziś serialach Pokora pokazał swoje mistrzostwo w odgrywaniu postaci zmagających się z absurdami codziennego życia w PRL-u.
Życie prywatne – człowiek z pasją i sercem
Mimo sławy Wojciech Pokora pozostał osobą skromną i pełną ciepła. Był nie tylko wybitnym aktorem, ale także oddanym mężem, ojcem i dziadkiem. Jego życie prywatne było oazą spokoju, w której mógł znaleźć wytchnienie od intensywnej kariery. Pokora od 1957 roku aż do śmierci był żonaty z Hanną.
Wojciech Pokora był również pedagogiem – przez wiele lat wykładał w Akademii Teatralnej w Warszawie, gdzie wychował kolejne pokolenia aktorów. Jego studenci wspominają go jako nauczyciela wymagającego, ale jednocześnie pełnego humoru i życzliwości.
Ostatnie lata i śmierć
Wojciech Pokora do końca swojego życia był aktywny zawodowo, choć w późniejszych latach ograniczył swoją działalność. Jego ostatnią rolą była postać Stanisława Niemirowicza w serialu Na Wspólnej. Mimo upływu lat, wciąż przyciągał uwagę widzów swoją charyzmą i niepowtarzalnym stylem gry.
Zmarł 4 lutego 2018 roku w Warszawie, w wieku 83 lat. Jego odejście było wielką stratą dla polskiej kultury. Media i środowisko artystyczne wspominały go jako jednego z najwybitniejszych aktorów swojego pokolenia.
Miejsce spoczynku Wojciecha Pokory
10 lutego 2018 został pochowany na cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. w Radzyminie. Nagrobek, utrzymany w klasycznym stylu, przyciąga uwagę licznych fanów i wielbicieli jego talentu, którzy regularnie odwiedzają to miejsce, by oddać hołd aktorowi.
Wojciech Pokora pozostawił po sobie niezapomniane role, które na stałe wpisały się w historię polskiej kultury. Jego filmy i seriale wciąż bawią kolejne pokolenia widzów, a młodzi aktorzy uczą się od niego kunsztu aktorskiego, studiując jego nagrania i sposób gry.
Pokora był aktorem, który potrafił rozbawić do łez, ale także wzruszyć i skłonić do refleksji. Był człowiekiem o wielkim sercu i nieprzeciętnym talencie, który pozostawił po sobie dziedzictwo, z którego możemy być dumni.
